maandag 17 november 2014

Prematurendag


Weinig woorden vandaag op prematurendag. Ik deed geen werk, faalde als huisvesting en was heel content met de tijdelijke glazen behuizing voor mijn lieve schatten en de goede verpleging en uitermate efficiƫnte reanimatie plus handmatige beademing van aure van 45min door mijn kinderartse... Dankje wel om niet op te geven!!!

Aaron was met zijn 3 kg en 35w mijn grootste prematuur, zo ziek als maar kan zijn :-( arme schat 

Zeetje 1,6k en 32w springlevend en mega enthousiast in het verbouwen van de COuveuse en buisjes. 

En mijn 2 plukjes van 1k en 1k3 de kleinsten op net 30w


Gevochten heeft mijn aureke, geleden ook, zwart van de pijn. 
Arne is tot op vandaag zijn prematuresporen niet verloren maar we komen er wel. Hoe vaak en hoe graag ik het ook wil vergeten, dat doe ik nooit!
Fier ben ik op mijn kleine duivels ! Straf werk hebben zij geleverd en ik zie ze allemaal megalicious veel graag 






2 opmerkingen:

  1. Prachtig! Ik word er even stil van als ik dit lees. Dergelijke zorgen zijn mij gelukkig bespaard gebleven. Het maakt dat je toch even stil staat bij de vooruitgang he. Dat ze zo'n fragiele boelekes al kunnen redden. Gelukkig maar!

    BeantwoordenVerwijderen
  2. Wij mogen blij zijn ze alle zes dicht bij ons te hebben! Hun evolutie is idd een groot kado!
    Dit verhaal moet niet voortdurend herhaald worden, maar af en toe doet het deugd het te kunnen schrijven :-)

    BeantwoordenVerwijderen