Met de nodige zenuwen en dosissen nalu (korte nacht met dank aan mijn jongste 3 kabouters) ging ik gewapend met grote zakken richting Gent.
3 toeren rond de Ikea en hoera hoera ik vond een parking waarvoor geen halve dagtocht nodig was en als bij toeval stond ik voor hall 3 (jaja die van de stofjes). Graag zou ik dit willen toeschrijven aan mijn fantastische deskundigheid en parkeertalent maar euh toeval en “oerechance” gelijk wij zeggen in westvlaanderen zijn juistere termen.
Als een volleerde stoffenjaagster stond ik bij de eersten aan de deur. Ik aanhoorde verhalen over overlocks, webwinkels en de meeste wilde projecten waardoor ik me weer een echte beginner voelde.
Jaja daar zwieren de deuren open en iedereen zwerft binnen. Ready to hunt.
Door mijn nalu’s was mijn eerste kraam euh eigenlijk… Het toilet
Het viel nog mee de eerste minuten, maar algauw merkte ik dat dit wellicht de allerlaatste stoffen op aarde zijn en als je ze niet kunt bemachtigen je een eenzame en projectloze dood zal sterven.
Ok ok… Even diep in en uit…. Zen mode aan en we wagen de grote sprong.
Uiteindelijk verzamel ik fleece, broekstoffen, gabardine en een berg tricot. Me happy! En gaat in Kortrijk weer.
Mijn vingers kriebelen, mijn naaimachine en overlock ronken van
Ongeduld.
Ja ik denk dat ik mag zeggen dat ik de naaimicrobe te pakken heb…
Geen opmerkingen:
Een reactie posten