vrijdag 25 september 2015

De z van Zima (en Zelfvertrouwen)

Reeds geruime tijd ligt er een pracht van een bon te wachten in mijn handtas om een bezoekje te brengen aan een mooie boetiek.
Ik geraak er simpelweg niet! We hebben enkele babyborrels in het verschiet, dus ik moet en zal er geraken...

Soit! De herfst is in het land en Jup, ik ben op dieet. Dieet mag je het niet noemen naar het schijnt. Anders gaan eten, whole 30, voedselzandloper etc
Ook bij mij deed het de weegschaal mij milder beoordelen en zakten de cijfertjes mooi naar beneden.

Hard? Ohja...zeker en vast!!
Maar het mooie eraan is dat ik enkel kledingmaten kwijt ben en slechts 2 jeansbroeken zich niet van mijn ruime derrière laten zakken.

Een ruim budget voor kledij voor mezelf staat eigenlijk niet op de planning. Meestal ben ik een Jbc shopper en nog liefst van achter de pc.
Bovenstukken kiezen is meestal geen probleem, maar broeken weiger ik steevast te passen om ontgoocheling te vermijden.
Tjach, plots kan je geen rokjes meer aan en moet je nu eenmaal een broek kopen
Die een ander kleur heeft dan donkerblauw.

Vol goeie moed ging ik naar de Jbc maar veranderde van gedacht. Ik ging naar de Zima in diksmuide! 
Vastberaden er niets te vinden. Toch overwon ik mijn schrik en ging door de deur.
Al een chance dat Julie zo lief en begripvol is en mijn supersonische pasbeurt aanzag.
De broeken koos ik in de ruimste maat en stelde vast dat ze eigenlijk te ruim zijn. Juich! Ik pas in kleren die ik nooit durfde te geloven. De prijs is uiterst mild voor mijn portemonnee en dus zeker voor herhaling vatbaar.
Wat kocht ik?
Zie hieronder 



En accessoires 

Een Aan foto is nog net te veel van me gevraagd!







zondag 20 september 2015

Er was eens...


Er was eens een klein meisje dat niet echt hield van lezen.
Tot dat ene boek, "het ei van oom trotter" . Ik zie juffrouw Machteld nog zitten op de bank vooraan na elke koorrepetitie om een stukje te lezen. Een tijd later las ik het boek zelf, gevolgd door de kracht van ajajatsjoe. Mijn eerste boekbespreking was die van "stuffie".
Menig titels volgden en ik durf mezelf echt fan te noemen.

Lezen doe ik ondertussen al vaak en graag, maar boeken van Marc de bel dat zijn geen boeken zoals alle andere.
Die zijn, de cote d'or met praliné, weet je wel. Chocolade is goed, maar de olifantjes met hun lekkere vulsel nog net dat tikkeltje meer. Jum! 
Mijn kinderen lezen spikkel en spekkie, de zusjes kriegel en zoveel meer. We geven de microbe gewoon door.

Ondertussen is meneer de Bel ondertussen aan zijn 150ste boek toe. Jaja, je leest het goed. Ongelooflijk en dat vraagt om iets leuks! Ja toch?
Het laatste weekend van augustus mocht ik hem al eens beluisteren, toen hij in diksmuide te gast was onder de ijzeren toren. Het was ook daar dat we (de kinderen en mezelf) hoorden dat Ule een opvolgster zou krijgen, een min of meer vervolg, Mette!


Op de site van Vanhalewyck konden we lezen dat de boekvoorstelling zou doorgaan in Antwerpen, in het Red star line museum.

Beetje gedreven en met enig doorzettingsvermogen, overtuigde ik mijn man en 3 van mijn kindertjens om mee te gaan.

Een stadsmens ben ik niet, maar naar Antwerpen ging en zou ik gaan. Jaja, zelfs op een autoloze zondag (crap!)
Heel lief van stad Antwerpen trouwens, om de autovrije zone net erna de beginnen waardoor we zorgeloos onze bestemming konden bereiken.

Ruimschoots op tijd konden we nog wat zoeken om te eten en onze weg tot RSL te vinden.


Op de toren...

En toen... Ja toen was Het tijd! Tijd voor Marc de bel, voor zijn wereld en zijn Mette!! 
Taart voor iedereen, betovering voor allen !!
Dankjewel Voor de prachtige zondag...



















Een "frak"

Toen het patroon "lars" van zonen 09 ten tonele verscheen was ik echt zeker dat ik die ooit zou maken. Ergens vorig jaar rond dezelfde tijd en plaats deed ik dat al een keer en kreeg een mislukt geval....met kap en al (ook mislukt). Soit!

Ondertussen zijn mijn naaiskills gevorderd, de kalender een jaartje vooruitgebrand, maar toch kreeg ik de uitleg in het boekje niet vertaald naar mijn handen plus naaimachine.
Ik zag een workshop Lars naaien hier en dacht, hm ja, lijkt me wat.

Gepakt en gezakt vertrok ik vol goeie moed voor een namiddag Lars. De stukjes werden thuis geknipt, paspels al gestikt en eigenlijk zo ver mogelijk zelf genaaid tot ik niet 100% zeker meer was (sluitranden, weet je wel).

Zoals altijd was het onthaal weer meer dan ok en alleen al daarom zou ik je aanraden om er heen te gaan. Allé te gaan naaien, je weet wat ik bedoel 😝

Enfin, om 1 of andere duistere reden was de larsgeest mij niet gunstig gezind en kreeg ik geen antwoorden op mijn vragen. Ik deed dan maar op mijn eentje verder en moest bekennen dat ik het eigenlijk wel kan. 
Ja kijk, vertrouwen was nooit mijn sterkste kant, laat staan vertrouwen in
Mezelf.
Deze ochtend werkte ik mijn larsje in alle rust en stilte (thaha you wish met 6 aapjes) netjes (jaja echt!) af en zonder moeite...

De kap ben ik nog niet aan uit. Knopen of drukknopen. Nog even overdenken..

Stofkeuze : softshell donkerblauw, framalo
Boordstof : jul en Beau 
Fournituren : fournituren4fun 
Naaldkeuze : microtex 

Zie hier de resultaten