zaterdag 29 november 2014

appelen en peren en zo

We deden ook eens iets voor onszelf (ahum)

Het boek van zo geknipt 2 werd al uitvoerig bekeken en belezen maar echt iets uit gemaakt heb ik nog niet. Reden : het ziet er altijd zo complex uit, maar wel mooi ;-) 
Er liggen nog 2 kleinere projectjes geknipt op wacht maar deze maakte ik dus nu al.

Het model voor appelen en peren is eigenlijk best wel goed te doen. Het uittekenen is nog leuk en je hebt echt het gevoel dat je zelf Iets tekent en ontwerpt.

Ik koos ondanks advies toch voor gewone tricot en geen naadband. Ik hou niet zo van stijve boordjes en dat is de enige reden die ik kan opgeven voor mijn tegendraadsheid.

Het ineen zetten lukte aardig en ik moest niet tornen. Helemaal het uitvoeringsplan volgen is mss lichtelijk overdreven als je mijn stappenplan er op na zou houden, maar kom. We did it!!

Resultaat 

En in de spiegel

Julia


De Julia Sweater hoeft geen introductie meer denk ik.  Je kan veel foto's bewonderen op marte haar flickr. pagina of gewoon op de website van compagnie m.

Het was lang geleden dat ik hem nog maakte. wellicht van de pattern tour en de ijdele hoop die ik toen koesterde van mee te doen aan de wedstrijd lol. 

Hebben jullie dat ook met wedstrijden? Je wil altijd meedoen maar eigenlijk weet je dat je nooit in aanmerking zal komen? Heb ook dat gevoel met de testpatronen.  spijtig ergens want het zijn ook altijd dezelfde die je dan op de nummers 1 ziet verschijnen.  Ik maak mezelf niets wijs hé, ik weet dat het de top van de top is onder de naaisters etc... maar soms is het zo leuk om gewone stervelingen zoals mezelf hun werken te zien.
Thank God voor bloglovin' waar ik erg leuke blogs heb staan met hele mooie creaties !!

Nu terug naar mijn gekunstel nu.  2 Julia's, basic versie wegens lekker snel en ook omdat die kinderen van mij, de halve wereld in hun zakken steken en die dan uitrekken etc...
color block is zo niet mijn ding, dus normale stofjes.

Anaïs haar stofje komt uiteraard ook van kersenpitje en de boordstof van bij mezelf
Aure haar stofje is een sweater stof, ook van kersenpitje en lekker warm.

Een goed patroon en een aanrader voor eender welke naaister (zo ook de algehele beginners of de eeuwige beginners zoals mezelf)






Cowl neck de zoveelste

Nog een cowl neck dress voor Alyzée, de stof op vraag, kleedje op vraag.

heb er eigenlijk niet zo heel veel over te vertellen :)
voilà

stof van bij kersenpitje


dinsdag 25 november 2014

Advent is dromen....

We zijn bijna weer zover. De advent! Officieel start ze zondag en vanaf dan mogen we elke week een kaarsje aansteken tot we aan kerstmis zijn!
Superleuke tijd, maar voor de kinderen is een week te lang. We zijn hier ook met 6 dus niet elk kindje kan er 1 aansteken.
Daarom vanaf dit jaar de adventskalender.
Vanaf 1/12 dus elke dag een kaartje omdraaien tot 25/12. Elke avond gaan we samen kort wat zeggen en opschrijven/tekenen waarover we dankbaar kunnen zijn.


Ik zag het idee ergens op pinterest en maakte met de cameo er mijn eigen versie van :-)

Kinderen waren heel enthousiast!!!

Laat de advent maar komen, wij gaan dromen...


maandag 17 november 2014

Prematurendag


Weinig woorden vandaag op prematurendag. Ik deed geen werk, faalde als huisvesting en was heel content met de tijdelijke glazen behuizing voor mijn lieve schatten en de goede verpleging en uitermate efficiënte reanimatie plus handmatige beademing van aure van 45min door mijn kinderartse... Dankje wel om niet op te geven!!!

Aaron was met zijn 3 kg en 35w mijn grootste prematuur, zo ziek als maar kan zijn :-( arme schat 

Zeetje 1,6k en 32w springlevend en mega enthousiast in het verbouwen van de COuveuse en buisjes. 

En mijn 2 plukjes van 1k en 1k3 de kleinsten op net 30w


Gevochten heeft mijn aureke, geleden ook, zwart van de pijn. 
Arne is tot op vandaag zijn prematuresporen niet verloren maar we komen er wel. Hoe vaak en hoe graag ik het ook wil vergeten, dat doe ik nooit!
Fier ben ik op mijn kleine duivels ! Straf werk hebben zij geleverd en ik zie ze allemaal megalicious veel graag 






zondag 16 november 2014

Cowlneck dress voor de meisjes x 3



Dit patroon had ik al lang geprint. De maattabel,verwarde me echter enorm en dus ondanks de mooie foto's van het patroon, durfde ik er niet aan te beginnen.

Nuja, ik wou iets met een rolkraag en besloot het erop de wagen.  Ik weet niet of ik gek geproportioneerde dochters heb, of het patroon wat uit den haak is.
Soit, voor de grote maakte ik een 3j met de lengte van 6 en 8 j.
Kleedje aure paste ik dan maar zelf aan.

Na mijn uren (ja echt, geen minuut overdreven) gesukkel met de gekeerde linten bij de ballet cardigan, stelde ik per direct mijn veto. Het werden linten op biaiswijze gestikt en oef....moeilijkste al achter de rug.
De maattabel is het grootste struikelblok, de uitleg helderder dan helder, het resultaat oh zo fijn.  Ik heb het wel voor Heidi and finn, mits wat aanpassing.

Voilà de resultaten.
Stof van bij Sjiekebiele en koekepeertje








Trui met snaps (svdhz2)

Dat tweede boek, oh ja dat tweede boek. Het eerste zijn kaftje toont sporen van intensief gebruik. Het tweede boek, kreeg ik gesigneerd en koester is daarom wat beter in mijn kast. Toch zal ook dat boekje intensief gebruikt worden.

Project 1 is een kleedje dat ik knipte
Project 2 de trui met knopen en die naaide ik als eerste.  Het is een gemakkelijk en snel klaar project. 
Ik koos voor het kleinste maatje voor aure.

De blauwe stof is punta di Roma met een beetje blink,
De stof met fietsjes is van polytex. Ik knipte hier ook een lotta uit voor aure, maar das voor later...
De kamsnaps zijn roze hartjes met een zilveren bloemetje eronder.

Tips om een actieve 2 jarige te laten stilzitten of stilstaan zijn welkom...










Dino troubles


Als ik Blogland zo bekijk, hadden er nogal wat naaisters collectief hetzelfde idee. Ik zag allerhande raglan patronen in allerhande manieren verschijnen, alsook tig verschillende nummers uit de ottobres. Die van 'mij komt uit de 4/2012.

Een slaaptenue maakt ik met hetzelfde patroon, maar meer daarover in de ninja topic. Aaron wou geen pyjama met dino's, maar een t shirt voor school.
Ik maakte er een kapje aan op verzoek van Aaron.

Niets zo makkelijke, heel snel klaar en een blij kind.


Stof van bij Sjiekebiele 






Ninja's voor het slapengaan

Het Begon een groot naar geleden. Toen ik boos werd op mijn zeetje, stelde ze in een al even boze bui voor om eens een ninja tegen me te doen.
"Sjas n op of ik doe ne keer ne ninja wi" (letterlijk)

De Ninjas zijn sindsdien niet meer uit zeetje hare vocabulaire weg te denken...
Deze stof moest en zou dan ook voor haar worden.
Zoals ik al melde bij de dino's, een ottobre 4/2012 en een broek uit datzelfde boekske.

Zeetje blij en al sinds de middag in haar Ninjas 

Poseren is niet gelukt lol... De kledij wel.

Stof van bij een webshop maar ik twijfel, daarom zeg ik liever niets lol.
Effen tricot van bij mezelf. Boordstof ook






Eigen kweek

 Wij voorzien graag in ons eigen onderhoud. Met 6 kinderkes geen overbodige luxe :-)

Opa en oma keiem hebben een giga tuin en daar krijgen we appels, peren aardappelen en echt duizend en 1 groenten van.  Toch begon het dit jaar ook te kriebelen om zelf wat te doen. Salade groeide weelderig, courgettes nog weelderiger, allerhande kruiden, radijsjes en worteltjes ook.
Met de winter in het vooruitzicht, hebben we enkel nog kervel uitstaan en wat winterspinazie. Een serre hebben we niet, maar toch wilden we eens iets binnen laten groeien.  Door de week heb ik het niet zo voor schimmels. Dettol is vaak mijn vriend en poetsen een aangegroeide hobby...
Toch besloten we ons aan die lekkere witte schimmels alias champignonnes te wagen.

Ik kocht mijn startset Hier
1 weekje wachten en DHL bracht mijn doosje'

De handleiding is massa's duidelijk, het groeien nog makkelijker ! Een aanrader voor mensen met kinderen die graag resultaat zien en uiteraard graag champignons eten. Er kan meerdere keren geoogst worden en ze groeien echt fantastisch goed.
Gisteren de eerste exemplaren in de oven geprepareerd en ze waren heeeeeerlijk!



dinsdag 11 november 2014

11 november 2014

11 november, staat al sinds al mijn herinnerde jaren in het teken van de on- en bekende soldaat.

Nu dit jaar is het anders. De 100 jaar geledenheid en dergelijke zit hier wel voor heel veel tussen. Ik snap de commentaar wel dat er platte commercie is, maar is het niet aan ons om daar deel aan te nemen ja of neen?

De voordelen voor onze streek (ik woon echt aan het front) zijn toch niet min. De monumenten werden opgekalefaterd en nieuwe plakaatjes werden her en der gezet. De dodengang waar ik dagelijks passeer, besloot nu plots na 100 j dat het stukje Duitse loopgraaf van nu voort ook mag bezocht worden en ook bloemen verdient.


Ik zag onlangs een enorm mooi stuk theaterwandeling op het Duits militair kerkhof te vladslo en blijf verbaasd over de oorlog. Verbaasd over de waanzin, verbaasd over de gruwel, maar ook over de persoonlijke kracht van sommige mensen tijdens die afgrijselijke jaren. Welke nationaliteit ook, niemand verdiende de modder, de ratten, de luizen, de terreur hier in de loopgraven aan de ijzer.

Nergens eigenlijk, maar vandaag denk ik aan die eerste grote oorlog, hier dicht bij mijn bed...

Even stilte in mijn hoofd vanmorgen toen ik het mooie kaartje kreeg met alle namen erop van de gesneuvelden te groot pervijze. Alle roosjes en de lange lijst die werd voorgelezen. De militaire groet, the last post en de obligate citaten van john mccrae. Kippenvel! Echt

Ik,leerde ook bij. Ik ontdekte het graf van een gesneuvelde Canadese piloot. Zijn mooie graf, zo weggestopt ergens achterin het kerkhof werd ook voorzien van bloemen, woorden en een mooie groet. Hij stortte neer op schoorbakkebrug, een scheet van bij mij (woon in schoorbakkestraat).
James Albert Robertson


Het doet me wat die oorlog. Nog steeds vinden we spullen, granaten, obussen, stukjes schoen, granaten of een mooie gamel. Het word tastbaar, een stukje van ons...
Zoveel mensen gestorven, zovelen nog steeds vermist. Iemand vertelde ooit,,moesten alle nog niet opgegraven soldaten hier aan de ijzer tussen Nieuwpoort en pervijze recht kunnen staan, dan zouden we schrikken van hoeveel er nog zijn.

Zolang ik kan, zal ik jullie herinneren en jullie verhalen vertellen...we Will remember! 








zondag 9 november 2014

1 september 2014

Ik blogde ze nog niet, mijn zelfgemaakte boekentassen.
Waarom? Geen idee! Misschien wou ik onbewust toch even kijken hoe lang ze zouden dienst doen. Maar geachte dames en euh dames ;-)
Ze zien er nog steeds mooi uit! De kleutertjes hun exemplaar zijn reeds meerdere keren gewassen en ook uitvoerig getest op sleepvastheid (over speelplaats, de weide, de autovloer, bossige grond, gras etc...)
Erop springen kan verder geen kwaad.

Slotjes werden wel reeds vervangen wegens het ongeduldig trekken en heb ik ook vastgezet met een drukknop zodat dat niet heel de tijd verschuift.

Patroon komt uit deze boek :

Een echte aanrader !! Echt.

De kleuterversies zijn kleiner dan die van mijn 2 lagere school kinderen en er kunnen 3 gewone ringmappen in, pennenzak en waterflesje.




1 reserve exemplaar ook :-)






Sunday, Sugary Sunday

Zondag....aaaaah Zondag. Eindelijk zondag.  Met stip de leukste dag van de week.

Had er precies zin in vandaag en besloot nog maar eens mijn trouwe frifri van onder het stof te halen. Het lieve werkpaard stond helaas te lang in de kast. Denk zelfs niet dat hij al werd bovengehaald sinds de verhuis vorig jaar.

Ach, hij maakte er precies niet zo veel van en deed het nog zoals vanouds.

Ik wilde van die knapperige wafels, Brussels Wafels en gebruikte dit recept en handleiding.

Deeg rijzen voor zowel pizza als voor wafels doe ik in de oven, gewoon op 40 graden. In de zomer is het een ander verhaal, maar nu in de oven gaat dat ineens zo goed.




De eerste zijn zelfs geen misbaksels (juij!)




Voor mezelf : de koukleum van het gezin.... Dus net geen sauna taferelen bij de andere gezinsleden, die ik uiteraard niet op beeld vastlegde.

Alles netjes klaargezet voor een zondags koffietje met wafel.







Bijna op!

Prettige zondag nog...